542. Ciastka owsiane z dynią i czekoladą

 Są takie dni gdy blisko mi do załamania nerwowego. Niby jest idealnie. Stoję sobie w fartuszku, z włosami zaplecionymi w słowiański warkocz. Dziecię się bawi w miarę grzecznie, a ja nucąc pod nosem o tych kółeczkach autobusu co się ciągle kręcą, mieszam ciasto na pyszne i zdrowe ciasteczka owsiane z dynią i czekoladą. Żony ze Stepford byłyby ze mnie dumne. I wcale nic a nic nie czuję, że mózg mi się lekko spłaszczył po przeczytaniu 12 razy opowiadania o Kici Koci co się nażarła słodyczami i ma ochotę pawia puścić i tylko 5 razy bardziej klasycznych Aryskotratów, na których dybie wredny lokaj Edgar. Sielanka po prostu. Jeszcze tylko świergoczących ptaków za oknem brakuje. Chyba z tej tęsknoty za śpiewem ptaków balkon nawet otworzyłam. 
I nagle ryk. Wrzask przeraźliwy pierworodnej, koty miauczą jak opętane. Koniec świata jakiś. Biegnę w popłochu i widzę to moje dziecię z glutem do pasa, z wyrzutem w oczach. Patrzę na nią czy widać jakieś rany. Czy krew się leje. A nie. To tylko balon wyleciał przez balkon, bo Lucy postanowiła na chwilę swoją Maszę z helem na chwilę na świat wyprowadzić. I teraz ta paskuda poleciała sobie w świat. A właściwie gdyby tak całkiem w cholerę poleciała to by było dobrze, bo po chwili płaczu zniknęłaby w mrokach niepamięci. A ta jędza się zaczepiła o krzaka pod oknem i w oczy kuła. Z balkonu za daleko, a z ziemi za wysoko. Nosz żesz mazepa jedna. Wisi i się śmieje, a wyjec ciągle wyje u boku. 
Jeszcze sąsiad z dołu co to młody i gibki zamiast pomóc to się śmieje, że peszek taki nas spotkał. Gdzie ci prawdziwi tacy mężczyźni? Tacy co to i mamuta i tygrysa jednym ciosem powalą. 
Zebrałam drabinę, szczotę, dziecko pod pachę i poszłam zawalczyć o tytuł bohatera domu. Ogołociłam krzaka z połowy liści, zrobiłam szoł dla sąsiadów, dostałam lekkiej palpitacji gdy dziecko zaczęło za mną wdrapywać się na drabinę, a z balkonu obie kocice zaczęły zwieszać łby (bo oczywiście ten balkon ciągle otwarty pozostał). Kilka prostych żołnierskich słów popłynęło przy tej okazji w eter, ale uratowałam tę potworę szczerzącą zęby. 
Do domu wróciłyśmy wszystkie cztery-ja, Lucy, Masza i drabina, a w gratisie moja nerwica. Balkon zamknęłam i włączyłam głośno muzykę. I tym razem to ja decydowałam o repertuarze, tym razem Kazimierz Staszewski ze swą twórczością przypominał o czasach gdy matka polka na randkach przełaziła przez płot i w 2 godziny potrafiła się zdecydować na wyprawę stopem przez Bałkany, a umiejętności barmańskie przydawały się podczas prawie każdego spotkania. Takich przeżyć nie należy wypierać z pamięci, gdy na co dzień walczy się o przetrwanie z dzieckiem. 
A ciasteczka owsiane upiekłam gdy tylko tętno trochę mi spadło. Wyszły kozackie. Nawet najwięksi prześmiewcy zdrowej żywności nie będą marudzić. 

CIASTKA OWSIANE Z DYNIĄ I CZEKOLADĄ:
-2 szklanki mąki pszennej
-0,5 szklanki cukru trzcinowego
-1,5 szklanki płatków owsianych
-niepełna szklanka purée z dyni
-łyżeczka sody oczyszczonej
-łyżeczka cynamonu
-pół łyżeczki imbiru
-szczypta soli
-5-6 łyżek roztopionego oleju kokosowego
-100-150g posiekanej gorzkiej czekolady

1. Purée z dyni wymieszać dokładnie z olejem kokosowym.

2. Wymieszać ze sobą wszystkie suche składniki (mąka, cukier, płatki, przyprawy). Dodać do nich dynię z olejem kokosowym i dokładnie połączyć ze sobą suche i mokre składniki. Na koniec do ciasta dodać posiekaną na drobno czekoladę.  Za pomocą łyżki do lodów formować kule z ciasta. Układać je w pewnej odległości od siebie na blaszce. Każde ciastko owsiane lekko spłaszczyć. Blaszkę wstawić do piekarnika rozgrzanego do 170st, na około 10-15 minut, aż nieco się zarumienią. Po tym czasie wyjąć ciastka z piekarnika i przełożyć na kratkę do studzenia.
Gdy wystygną można je przechowywać w szczelnej puszce przez około tydzień.

*purée można przygotować z dyni gotowanej lub pieczonej. U mnie akurat była wersja upieczona i potem zmiksowana na gładko.

SMACZNEGO!