Tort kwiatowy

Czy ja już wspominałam, że mam dużą rodzinę. Rodzina ta jest hałaśliwa, kłótliwa, wprowadzająca zamęt, a nade wszystko lubiąca spotkania towarzyskie kiedy może coś dobrego zjeść. Więc zostało mi zakomunikowane, żebym zrobiła ładny tort i wymyśliła jak to przewieźć do babci...czyli 120km...w naszym aktualnym, afrykańskim klimacie. W ten oto sposób powstał tort kwiatowy (chabry, goździki, i pseudo-różyczki), lub inaczej mówiąc tort-podróżnik. Pierwotnie słyszałam wersję, że ma to być tort na urodziny babci, potem że to imieniny Krystynki, a finalnie wyszło że to tort z okazji spotkania prawie całego rodzeństwa taty Lesia. Tort przeżył i miał się dobrze, rodzina wpadła w zachwyt, a mi lekko urosło ego.

Coraz bardziej lubię lepienie kwiatków, bratków i innych stokrotek czy misiów :)

Oprócz tortu potrzebne były też hektolitry kompotu, czyli innymi słowy trzeba było udać się na działkę i pozbierać  to co akurat działka chciała oddać w dużych ilościach. Niektórych owoców w tym roku mieliśmy niedużo, ale inne szaleją i ciężko jest na poczekaniu przerobić, ale na szczęście zamrażalnik przyjmie wszystko. Dzięki temu zimą będzie można przygotować ciasta i desery z owocami. 

Część tego co z narażaniem się zbierałam, bo komary, upał, pomroczność jasna po spotkaniu z rodziną.

Czarnuszka....wygląda jak mały, brodaty paskud, ale bardzo lubię dodawać ją do pieczywa :)